FRUITION
FRUITION
INS265 / HL91
Schotland
1933
Stevenson en Asher, Banff (GB-Schotl.)
Stevenson en Asher, Banff (GB-Schotl.)
458
VE
20,40 meter
4,65 meter
2,40 meter
19,40 meter
S spant
Karveel
Hout/Larix
Twee mast + spriet + kluiver
158 m2
Gardner 5L3
95
07/01/1950
hydraulisch
Gardner 2:1
Van dit type Schotse viskotter zijn er slechts vijf gebouwd (1933) in Banf, op de werf van Mac Duff naar ontwerp van Stephenson and Asher.
Hier werden de schepen gebouwd op de overhangende kliffen. Die kwamen alleen met zeer hoog water onder water te staan. Alleen bij zeer hoog water (springtij) konden de nieuwgebouwde schepen te water worden gelaten door ze van de kliffen te duwen. Naderhand werden ze afgebouwd en voorzien van motor en koppeling.
De eerste eigenaar was George Stewart. Hij had vijf zonen en een dochter. De kotter werd vernoemd naar de dochter Gracie. De kotter werd geregistreerd in Inverness met nummer INS265. Thuishaven werd Lossiemouth (Noorden van Schotland.)
Bij de bouw voorzien van een 3 cilinder Ruston motor van 36 PK. Deze is vervangen in 1942 door een 4 cilinder Ruston, 48 PK.
Er werd met een ringnet gevist, ook wel “Purse Seining” of “Ringzegen” genoemd. Purse seining wordt gebruikt om de pelagische vissoorten te vangen welke zich bevinden in de waterkolom (aan het wateroppervlak en niet in of op de bodem) en in scholen zwemmen zoals haring en sprot.
In de zomer werd op haring gevist. Als dat niet succesvol was werd overgeschakeld op “whitfish” en werd er dagelijks gelost bij de visafslag van Lossiemouth.
In de winterperiode werd weer op haring gevist op de Westkust van Schotland.
Later veel ook gevist bij Moray Firth, grounds at Rockfield en de Cromarty Firth.
De eigenaar kreeg in 1961 een hersenbloeding en de kotter werd verkocht aan W Gault te Lossiemouth. Kreeg de nam Fruition en bleef als INS235 geregistreerd.
In 1972 werd de kotter nogmaals verkocht, eigenaar was R. M. Davis of Dumbar. Naam en visserijnummer ongewijzigd.
1974 gekocht door Brian Glaves te Hartlepool (Oostkust Engeland,). Naam bleef gelijk maar visserijnummer werd HL91. Onder dit nummer werd gevist aan de oostkust van Engeland en op de Noordzee.
Tot 1978 toen de kotter uit de visserij onttrokken werd en gesaneerd. De kotter was goed onderhouden en zag er onberispelijk uit. Word verkocht naar Nederland en de diverse eigenaren deden niet aan onderhoud en de kotter ging hard achteruit.
In 1989 werd de kotter overgenomen door Rob Zinger in een erbarmelijke staat. Totaal verwaarloosd. Lekkage door het dek, een groot aantal spanten verrot, dekbalken, wegering en huidgangen verrot. En zelfs een gebroken kielbalk.
Verder was de kotter leeggeplunderd door het jarenlang onbeheerd liggen. Enige wat nog functioneerde was de Gardner 5L3B motor.
Restauratie werd opgestart en in de loop van de jaren is 80 % vernieuwd en teruggebracht in de oude staat. Deze restauratie werd voor een groot deel uitgevoerd te Haarlem, de SKZ-ligplaatsen waar de Fruition jaren heeft gelegen.
Nu uitgevoerd als zeilende tweemaster, ketch getuigd.
Van 1933 tot 1961 Gracie
Van 1933 tot 1974 INS265 Inverness
Van 1974 tot 1978 HL91 (Hartlepool)
Van 1978 tot heden Fruition
RVEN-nummer 458 Fruition
Hier werden de schepen gebouwd op de overhangende kliffen. Die kwamen alleen met zeer hoog water onder water te staan. Alleen bij zeer hoog water (springtij) konden de nieuwgebouwde schepen te water worden gelaten door ze van de kliffen te duwen. Naderhand werden ze afgebouwd en voorzien van motor en koppeling.
De eerste eigenaar was George Stewart. Hij had vijf zonen en een dochter. De kotter werd vernoemd naar de dochter Gracie. De kotter werd geregistreerd in Inverness met nummer INS265. Thuishaven werd Lossiemouth (Noorden van Schotland.)
Bij de bouw voorzien van een 3 cilinder Ruston motor van 36 PK. Deze is vervangen in 1942 door een 4 cilinder Ruston, 48 PK.
Er werd met een ringnet gevist, ook wel “Purse Seining” of “Ringzegen” genoemd. Purse seining wordt gebruikt om de pelagische vissoorten te vangen welke zich bevinden in de waterkolom (aan het wateroppervlak en niet in of op de bodem) en in scholen zwemmen zoals haring en sprot.
In de zomer werd op haring gevist. Als dat niet succesvol was werd overgeschakeld op “whitfish” en werd er dagelijks gelost bij de visafslag van Lossiemouth.
In de winterperiode werd weer op haring gevist op de Westkust van Schotland.
Later veel ook gevist bij Moray Firth, grounds at Rockfield en de Cromarty Firth.
De eigenaar kreeg in 1961 een hersenbloeding en de kotter werd verkocht aan W Gault te Lossiemouth. Kreeg de nam Fruition en bleef als INS235 geregistreerd.
In 1972 werd de kotter nogmaals verkocht, eigenaar was R. M. Davis of Dumbar. Naam en visserijnummer ongewijzigd.
1974 gekocht door Brian Glaves te Hartlepool (Oostkust Engeland,). Naam bleef gelijk maar visserijnummer werd HL91. Onder dit nummer werd gevist aan de oostkust van Engeland en op de Noordzee.
Tot 1978 toen de kotter uit de visserij onttrokken werd en gesaneerd. De kotter was goed onderhouden en zag er onberispelijk uit. Word verkocht naar Nederland en de diverse eigenaren deden niet aan onderhoud en de kotter ging hard achteruit.
In 1989 werd de kotter overgenomen door Rob Zinger in een erbarmelijke staat. Totaal verwaarloosd. Lekkage door het dek, een groot aantal spanten verrot, dekbalken, wegering en huidgangen verrot. En zelfs een gebroken kielbalk.
Verder was de kotter leeggeplunderd door het jarenlang onbeheerd liggen. Enige wat nog functioneerde was de Gardner 5L3B motor.
Restauratie werd opgestart en in de loop van de jaren is 80 % vernieuwd en teruggebracht in de oude staat. Deze restauratie werd voor een groot deel uitgevoerd te Haarlem, de SKZ-ligplaatsen waar de Fruition jaren heeft gelegen.
Nu uitgevoerd als zeilende tweemaster, ketch getuigd.
Van 1933 tot 1961 Gracie
Van 1933 tot 1974 INS265 Inverness
Van 1974 tot 1978 HL91 (Hartlepool)
Van 1978 tot heden Fruition
RVEN-nummer 458 Fruition
0